Ιστορία, ερμηνεία & τεχνικές

 

Η ιστορία του Ωτοβελονισμού

Ωτοβελονισμός (ΩΒ) είναι ένας κλάδος του Βελονισμού που χρησιμοποιεί το αυτί ως   διαγνωστικό και θεραπευτικό μικροσύστημα. Βάσει των ιστορικών ντοκουμέντων και καταγραφών, αρχαίοι και νεώτεροι θεραπευτές έκαναν θεραπευτικούς καυτηριασμούς στο αυτί.

Η γέννηση ωστόσο της θεραπευτικής μεθόδου του Ωτοβελονισμού, έγινε από τον Γάλλο ιατρό Paul Nogier το 1950 στη Λυών.  Στο σύγγραμμα του “Traitẻ d’ Auriculothẻrapie” ο Paul Nosier γράφει:

“Το γεγονός ήταν απόλυτα τυχαίο. Κατά το έτος 1950 στην περιοχή της Λυών όπου ασκώ την ιατρική, είχα παραξενευτεί από μια περίεργη ουλή που παρουσίαζαν στο αυτί τους ορισμένοι ασθενείς. Ρώτησα και έμαθα πως αυτό οφειλόταν σε ιδιότυπη θεραπεία ισχιαλγίας. Τους έκαναν έναν καυτηριασμό στο επάνω μέρος του αυτιού, στο χείλος της ρίζας της ανθέλικας, στην ίδια πλευρά όπου ο ασθενής υπέφερε. Πολλοί από τους ασθενείς που είχαν ακολουθήσει τη θεραπεία αυτή, δήλωσαν ότι ανακουφίστηκαν από τον πόνο αμέσως ή ύστερα από λίγες ώρες. Ωτικός καυτηριασμός γινόταν τότε και σε καλόγηρους σε μοναστήρι της περιοχής της Lyon, για τη θεραπεία επεισοδίων ισχιαλγίας.”

Ο Nosier αναρωτήθηκε γιατί το σημείο που καυτηρίαζε η Κa Barrin και είχε τόσο καλά αποτελέσματα ήταν στο επάνω μέρος του αυτιού.  Του ήρθε τότε στο νου η εικόνα του εμβρύου στην κοιλιά της μητέρας. Πράγματι, το αυτί μοιάζει με τη στάση εμβρύου στην ενδομήτρια ζωή. Ο Nosier “συνέλαβε” την έννοια του γεωγραφικού χάρτη, φαντάστηκε την εικόνα του εμβρύου στο ωτικό πτερύγιο, την ύπαρξη ενός ανεστραμμένου ανθρωπάριου στην ωτική επιφάνεια.   

Η ομάδα του P. Nosier δούλεψε επί 40 χρόνια με έρευνα, χαρτογραφήσεις, κλινικό έργο και θεραπείες. Ερευνώντας και θεραπεύοντας, ο P. Nosier διαπίστωσε το ανθρωπάριο  

που υπάρχει στην ωτική επιφάνεια, τις αντιστοιχίες με επώδυνες πάσχουσες αρθρώσεις και έκανε χαρτογράφηση, αρχικά, του κινητικού συστήματος. 

Το 1956 δημοσίευσε σε γαλλικό περιοδικό βελονισμού και ακολούθως σε γερμανικό με ιαπωνική μετάφραση. Από αυτή την δημοσίευση “ανακάλυψαν” και οι Κινέζοι τον ωτοβελονισμό και τον εφάρμοσαν άμεσα σε τεράστιο αριθμό ασθενών, “ερμηνεύοντάς” τον βάσει της παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής (Κινεζική Σχολή). Έτσι, δημιουργήθηκαν διαφορετικές σχολές και χάρτες ωτοβελονισμού.

Σχολή εννοούμε τον τρόπο ερμηνείας, χαρτογράφησης, τεχνικής και θεραπευτικών εφαρμογών του Ωτοβελονισμού. Το 1980, ο Terry Oleson από τις ΗΠΑ δημοσιεύει στο Pain την πρώτη αναφορά στον ωτοβελονισμό με χάρτες, ενώ οι Γάλλοι μέχρι τότε δεν είχαν δημοσιεύσει κάτι ανάλογο σε περιοδικά της κλασσικής Ιατρικής.

Από το 1980, στην Ιταλία και στη Γερμανία προχώρησαν την έρευνα στον Ωτοβελονισμό. Αξιοποίησαν την εμπειρία των Κινέζων και του Oleson και έτσι πέτυχαν καλύτερα αποτελέσματα και ανάλογες ιατρικές δημοσιεύσεις (Μ. Romoli, G. Bazzoni, Ιταλική Σχολή). 

 

Η ερμηνεία & οι τεχνικές του Ωτοβελονισμού

Φυσιολογία

Στο αυτί μας υπάρχει μία αντανακλαστική προβολή κάθε οργάνου, κάθε λειτουργίας και κάθε μέρους του ανθρώπινου σώματος. Τα αντανακλαστικά αυτά σημεία έχουν εξακριβωθεί και προσδιοριστεί με μεγάλη ακρίβεια, ύστερα από πολλά, αναρίθμητα πειράματα  

που έκανε ο Paul Nosier και οι συνεργάτες του. Τα αντανακλαστικά αυτά σημεία εκφράζονται μόνο εάν τα αντίστοιχα όργανα ή λειτουργίες παρουσιάζουν κάτι παθολογικό.

Τα πειράματα των ερευνών του Paul Nosier του επέτρεψαν να διατυπώσει τον εξής κανόνα:  στον υγιή άνθρωπο, κάποιο ερέθισμα σε ένα σημείο του σώματος (περιφερικός ερεθισμός) δίνει στο αυτί μία πληροφορία, πάντοτε στο ίδιο σημείο, εφόσον το ερέθισμα γίνει στο ίδιο μέρος του σώματος. 

Η ωτική νεύρωση έχει ενδιαφέροντα ρόλο και ερμηνεύει καταρχήν τους μηχανισμούς δράσης του ωτοβελονισμού. Η αισθητική νεύρωση της επιφάνειας του ωτικού πτερυγίου γίνεται από το πνευμονογαστρικό νεύρο στην κόγχη, από το τρίδυμο νεύρο στην έλικα και το πάνω μέρος, από το παραπληρωματικό νεύρο στον τράγο μπροστά και από κλάδους των αυχενικών νεύρων στον λοβό και το κάτω μέρος.

Το νευροφυσιολογικό μοντέλο για την ερμηνεία του ωτοβελονισμού χρησιμοποιεί τους μηχανισμούς της αναλγησίας του σωματοβελονισμού και την ερμηνεία των αλλαγών των εικόνων του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος (ΚΝΣ) με pet scans και fMRIs. Έγκυρες ιατρικές δημοσιεύσεις ετών υποστηρίζουν την ερμηνεία αυτή.

Στην ωτική επιφάνεια υπάρχουν Λειτουργικά Σημεία Μειωμένης Ηλεκτρικής Αντίστασης και Επώδυνα Αντανακλαστικά Σημεία. Τα Επώδυνα είναι τα σημαντικότερα στις θεραπείες πόνου, όπου πρέπει να διαλέξουμε τα πιο ειδικά ως τοπογραφική εντόπιση και ως ένταση της αλγίας. Ο ωτοβελονισμός λειτουργεί και διαγνωστικά-προκλινικά, με την ανίχνευση λειτουργικών και επώδυνων σημείων ακόμη και πριν εκφρασθεί η παθολογία ή το επώδυνο σύνδρομο. Με τις ημιμόνιμες βελόνες, δίνουμε διαρκές ερέθισμα στο ΚΝΣ και τη δυνατότητα πρόσθετου χρονοερεθισμού.

Θεραπευτικά μπορούμε να δώσουμε πληροφόρηση-ερεθισμό (stimulation) στο αυτί με βελόνες, laser, σπόρους, θερμότητα ή μασάζ. Έτσι ,ενεργοποιούμε νευρικές οδούς για μια θεραπευτική απάντηση με δράση μυοχαλαρωτική, αναλγητική, αντιφλεγμονώδη κ.α.                                                                         Με αυτόν τον τρόπο, οδηγούμε τη δράση του ΚΝΣ στη διακοπή του φαύλου κύκλου του αντανακλαστικού πόνου, του μυϊκού σπασμού και του δευτερογενούς πόνου. Ο πόνος “δημιουργεί” στο ΚΝΣ χάρτες αντιπροσώπευσης του και ενδογενείς μηχανισμούς ρύθμισής του. Ο ωτοβελονισμός έχει καλό άμεσο θεραπευτικό αποτέλεσμα σε αυτό.

Ενδεικτικά, στην πρόσθια πλευρά του ωτικού λοβού, ανιχνεύουμε τα περισσότερα σημεία ψυχισμού. Συστήνουμε στους ασθενείς να ερεθίζουν τα σημεία ψυχισμού πιο συχνά όταν εκτίθενται σε στρεσογόνους παράγοντες. Η δράση του βελονισμού σε αθλητικές κακώσεις είναι όχι μόνο με καλό άμεσο παυσίπονο αποτέλεσμα, αλλά είναι και θεραπεία βάθους γιατί κινητοποιεί θεραπευτικούς μηχανισμούς, όπως βελτίωση της μικροκυκλοφορίας και βελτίωση τροφισμού.

 

Τεχνικές/τρόποι θεραπειών Ωτοβελονισμού

Α. Πρόσκαιρος ερεθισμός με βελόνες ή άλλο μέσο

Β. Επαναλαμβανόμενος ερεθισμός διαρκείας

Αυτός επιτυγχάνεται με διάφορους τρόπους, με ημιμόνιμες βελόνες ή σποράκια της Bacaria. Ο διαρκής ερεθισμός είναι το πλεονέκτημα του ωτοβελονισμού, ιδίως σε προβλήματα χρόνιου πόνου, χρόνιου άγχους και θεραπειών προφύλαξης π.χ. σε ημικρανίες.

Θεραπευτικά μπορούμε να δώσουμε πληροφόρηση στο αυτί με βελόνες, laser, σπόρους,  σφαιρίδια μεταλλικά ή μαγνητικά, θερμότητα, μασάζ, ημιμόνιμες βελόνες ή ακίδες στερεωμένες σε τσιρωτάκια.

Η τοποθέτηση ημιμόνιμων ακίδων δημιουργεί μεγάλη ευκολία στη διαχείριση και ισχυρό θεραπευτικό πλεονέκτημα. Συνήθως τοποθετούνται σε κάθε αυτί 3 – 6 μικρά τσιρωτάκια στο χρώμα του δέρματος. Αυτά  φέρουν μία μικρή, σαν φακή, βάση η οποία στηρίζει μια ακίδα 0.3 έως 0.6 χιλιοστών που δίνει ένα συνεχές θεραπευτικό ερέθισμα. Είναι εύκολη θεραπεία σε σχέση με τον κλασικό βελονισμό, επαναλαμβάνεται ανά 2 – 3 εβδομάδες ή αραιότερα, δεν πονάει και ενεργοποιείται με πίεση τοπικά 2 – 3 φορές την ημέρα. Προτιμάται ιδιαίτερα σε παιδιά και υπερήλικες και έχει καλό άμεσο και πιο εξειδικευμένο θεραπευτικό αποτέλεσμα.